Terug

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Menselijk

In mijn tuin staat een vogelbadje. Nou ja, het is eigenlijk een oud dienblad en ik heb al honderd keer gedacht dat ik het weg moest gooien, maar de vogels maken er met zoveel plezier gebruik van, dat ik het toch maar weer laat staan. Misschien vooral omdat ik er zelf ook zoveel plezier van heb.

Het staat voor het keukenraam en als ik daar aan tafel zit, heb ik er dus heel goed zicht op. Ik vul het geregeld met water, want er wordt wat mee gespat! Het is grappig om te zien hoe de vogels zich bij dat badje gedragen. Sommige gaan alleen op het randje zitten en nemen een slokje water, andere gaan uitgebreid in bad en poetsen al hun veren. Maar altijd om de beurt. Dat vind ik zo leuk. Zit de koolmees te badderen, dan wacht de merel netjes tot-ie klaar is. Is het roodborstje bezig, wacht het winterkoninkje tot het zijn beurt is. Heel soms zijn ze samen, maar dan is het altijd een paartje. Meneer en mevrouw koolmees of echtpaar huismus of meneer zwartkop en mevrouw bruinkop. Tja, als je nu in je vogelboek gaat zoeken hoe mevrouw bruinkop eruitziet, dan vind je haar niet. Officieel heet ze mevrouw zwartkop, maar dat vind ik niet eerlijk. Hij heeft een zwart petje op en zij een bruin. Het is prachtig om ze samen te zien. Maar hun naam kregen ze dus door hem. Dat ik haar mevrouw bruinkop noem, is een kleine poging om vogels ook te laten emanciperen.

Maar goed, zelden zitten ze er samen en altijd verloopt het badderen prima na elkaar. Alleen als er jongen zijn, wil het nog weleens stoeien zijn rond het dienblad. De jongen duiken er rustig met twee of drie tegelijk in. Moeder en vader houden ze dan angstvallig in de gaten en zodra er een andere vogel bij komt, wordt die direct weggejaagd. Van hun kroost moet je afblijven. Dit voorjaar was er ook een heel gezin groenling. Die zijn iets groter dan koolmezen, maar drie van die jongen pasten er prima tegelijk in. En vader en moeder zaten op de uitkijk, klaar om andere vogels te verjagen. Ik kan er echt van genieten.

Als ze uitgebreid gebadderd hebben, moeten ze ook nog drogen. Vaak gaan ze dan op de vuurkorf naast het dienblad zitten en schudden ze hun veren uit of strijken er nog eens doorheen met hun snavel.

Er zijn dus ongeschreven regels voor het bad: niet voordringen en nooit tegelijk met een ander, tenzij het je broertje of zusje of je echtgenoot is.

En die regel is vanmiddag overtreden. Ik heb het zelf gezien. In het badje zaten twee jonge meesjes, maar de een was een pimpel en de ander een kool. Volstrekt tegen alle regels in! Maar ze hadden een plezier. Het water spatte alle kanten op! Ik dacht: het is niet aangeboren dat ze de andere soort niet accepteren, het wordt ze aangepraat. Dus eigenlijk zijn het net mensjes, die meesjes.

 

13 juli 2011

 

 

 

Terug