|
|
Blind Het enige wat ik ooit met “blind” te maken heb gehad was een date en een vink. Met mensen die blind zijn en braille lezen ben ik nog nooit in aanraking gekomen. Het is echter wel zo dat al mijn boeken worden omgezet in braille! Dat zie ik als een groot compliment. Gewoon te gek dat daar moeite voor gedaan wordt en dat ook blinde mensen mijn boeken kunnen lezen! Toen ik mijn eerste boek in braille zag, heb ik meteen een poging ondernomen om de titel en mijn naam te vinden. Nu kreeg ik een presentexemplaar van Verdwenen op IJsland over de post en dat intrigeerde me extra. Want in dat boek staan IJslandse woorden met letters die niet in ons alfabet zitten. Ik was ontzettend benieuwd hoe dat in braille zou zijn. Bij braille bestaat elke letter uit een combinatie van puntjes en per letter worden er tussen de een en zes puntjes gebruikt. Ongelooflijk dat meneer Braille dat ooit heeft uitgevonden. En met die puntjes worden ook nog komma’s, punten en aanhalingstekens aangegeven. Begint een woord met een hoofdletter, staat ook daarvoor een teken gemeld. Als ik mijn naam zoek, staat er dus hoofdletter-h e t t y. En wordt er gesproken, dan staat er: aanhalingsteken hoofdletter-d a g punt aanhalingsteken. (‘Dag.’) Maar wat zou er staan als er in het IJslands ‘Goedendag’ staat? Dus: 'Góðan dag.' En dat hoort dus ook nog cursief, omdat het een buitenlandse taal is. Ik begin ijverig te zoeken. Na de colofon komt het eerste hoofdstuk, denk ik. Maar dat begint met hoofdletter-f l a p en ik begrijp dat de flaptekst, die op een “gewoon” boek achterop staat, voorin staat. Best logisch, want wat bij ons in één boek past, komt in braille in twaalf, dertien grote banden. Zoveel meer ruimte neemt dat schrift in. Dan duurt het wel even voor je op de “achterkant” bent. Goed, volgende pagina. Ja, daar begint het eerste hoofdstuk. Ik zoek verder en verder. Bij elke nieuwe alinea bekijk ik de stipjes om te zien waar ik ongeveer ben. Aanhalingsteken cursief hoofdletter-g eh eh eh? Hoe ik ook kijk, ik kom er niet uit, tot ik besef dat dit precies is wat ik zoek! Zo zou immers iemand die wél kan zien 'Góðan dag’ ook spellen? Wij kunnen die IJslandse letters ook niet lezen of uitspreken. Ik ben echt diep onder de indruk. Dat er zelfs in braille IJslandse letters bestaan en dat het dus echt mogelijk was mijn boek precies zo om te zetten als ik het schreven had. Maar meer nog ben ik onder de indruk van het feit dat blinde mensen deze stipjes vóélen. Dat ze lezen met hun vingers! Ik, met mijn twee ziende ogen, kan amper de ene letter van de andere onderscheiden, en met mijn vingers voel ik totaal geen verschil. Om als blinde in een wereld van zienden te leven, lijkt me ongelooflijk moeilijk, maar om ook nog eens op die manier te kunnen lezen, vervult me met diep respect!
19 maart 2010
|
